Her gelenin kaldırmaya çalıştığı ama yerine bir şey koyamadığı için vazgeçtiği, hiç kimsenin sevmediği ama diğerlerine göre daha iyi bir yere girmek için mecbur kaldığı, muhtelif isimlere sahip olmuş ve olacak üniversite sınavı (en son sistemle 1. ayağı) yarın gerçekleştirilecek. Şu saatte çoktan uykuya dalmış olması gerekirken, heyecandan yatağında dönüp duran arkadaşlarıma başarılar diliyorum.
Yolculuğumuzun ilk bölümü bitti, bir diğeri başlıyor ...
Game of Thrones' ın 3. sezon fragmanı sayesinde müşerref olduğumuz, bedenimi alabilirsin ama ruhumu asla modunda takılan, ilgiyi hakedecek müthiş şarkı ... Dig up bones but leave the soul alone !!!
Özlem Tekin hep kaliteli işler yapan biri olarak tanıdık. Aşk her şeyi affeder mi? diyerek başladığı popüler müzik kariyeri (baştan sona kaliteli, zamanının ilerisindeydi ilk albümü), yine dönemine göre cesur bir tarzla yaptığı ikinci albümü "Öz" ile -bence- çıkışa geçti. Pop-Rock tarzındaki ilk albümden, "Kime Ne" den sonraki gelen bu elektronik sounda sahip bu albüm ilki kadar ses getirmedi ama baştan sonra konsept ve kaliteli bir yapımdı. 3. albüm "Laubali" arabesk öğelere kayarken, 4. albüm "Tek Başıma" ve 5. albüm "10,9,8,7,6,5,4,3,2,1,0" rock tarzında ürünlerdi. 6. albüm olan "Bana Birşey Olmaz" dan bir şarkı söyle deseler zorlanırım, aklıma gelmez. Yaklaşık 17-18 senelik popülerlik kariyerinin ilk başlarında başarılı işler yapmış olsa da, müzik kariyeri özellikle son 10 yılda sessiz sakin kaldı. Bundaki en büyük etmen benim fikrimle, eskisi gibi cesur adımlar atamaması, rockçı kimliği ile paralel asi bir hayat tarzı olmasıydı. Yine kaliteli işler çıkartıyordu ama hiçbiri "Kime Ne" nin başarısına ulaşamadı. Arada sinema-dizi-tiyatro sektörüne el attı. Farklı bir yüzü olması bunda en büyük etmendi. Hatta onu bi ara Karaoğlan dizisinde kötü kraliçe, adını hatırlamadığım bir dizide madur kadın ve Cem Yılmaz' ın Hokkabaz' ında esas kadın silüteinde bile gördük.
Gelelim bu yayında kendisinin bizi sebeb-i ziyaretlerine. Yeni bir albüm geldi "Kargalar" isminde. Baştan sonra dinlediğinizde sert bir rock albümü karşılıyor bizi. Hatta yer yer trash metal öğeleri mi var, yoksa bana mı öyle geldi bilemedim. Albümde eski 2 parça da var. İlk albümünden klasikleşmiş "Sebepsiz savaş" ve ikinci albümden "Tarlalar" bu albümün sounduna uygun olarak hard rock versiyonları ile yer almakta. 8 adet kulak pası silecek şarkıdan sonra, 3 şarkının remix i ile albüm nihayetine ermekte. Genel olarak, rock (özellikle daha sert şekilde olanları) yapmaya çalışan herkese şans verilmesi gerektiğine inandığım için benim dinlemekten keyif alacağım bir ürün olan bu albüm, Özlem Tekin' in popüler kimliğine aşina olanlara sert, hard rock-metal dinleyicisinin küçümsemekten geri kalmayacağı bir yapım olacaktır. Yine de tarzını sertleştirme yoluna gidecekse, bunun üzerine daha da gitmeli, daha güzel şarkılar ortaya sunmalı diye düşünüyorum. Zira elektro gitarın her çıkardığı sese dahi aşık olan kesim için bile belli bir noktadan sonra sıkabilir.
Rock Özlem Tekin' in özüdür, kendisine en yakışanı budur. 40 yaşına gelmiş olmasına rağmen enerjisi ile sanki her şeye yeni başlamış gibidir. Zaman zaman popüler kültür öğelerinden esinlenip araya farklı türler karıştırsa da, en güzel şarkıları yine rock soundundadır. Özlem Tekin rock ile güzeldir ...
Altta albümün ilk klibini paylaşalım. Albümle aynı ismi taşıyan "Kargalar" şarkısı, vurucu introsu, kaliteli müziği ve marjinal sözleriyle allbümün açık ara en iyi çalışması. Spartacus esintili bir kaç sahnesiyle, sadece Özlem Tekin' i gördüğümüz, sade ve güzel bir video. Buyrun.
İnsanlar hayatlarının bazı zamanlarında karar vermek zorunda kalırlar.
Şunu yapsam avantajları bunlar olur. Ya da diğerini yapsam nasıl olur? Yoksa hiç bulaşmasam mı?
Çevresine danışır gerekirse. Ama konuştuğu herkes farklı şeyler söyler. Zira herkes kendi açısından inceler olayı. Sonuçta kazan daha da kaynar hale gelir. Kararı verecek kendisidir. Diğerleri buna uymalıdır.
En kötü karar kararsızlıktan iyidir derler. Kararı veren kendileri olmadığı için, bu "bi an önce ver kararını, kafa ütüleme" anlamına da gelir.
Cesaretle bir karar veremezse, bir daha karar verecek lüksü kendinde bulamaz.
Aslında karar verilmiştir. Sadece emin olmak için, zorunda kalmak için son an beklenir ...
Şu twitter aleminde ayar olduğum 3-5 mevzu var. Müsadenizle bunları yapanlara atar yapmak istiyorum.
Takip edeni takip ederim, takipleşelim, RT lerim, fav larım vs.. olaylarına gıcık oluyorum. Takipçi sayına göre madalya mı veriyorlar? Elin adamı seni takip etse ne olur?
Bu #takipedenitakipederim tipleri var bi de. Her tür takipçi isteğini kabul etmekle, rastgele insanları takip etmekle anasayfanızın dingonun ahırına dönmesi çok mu hoş?
Hele bide takipçi arttırmak adına kullanılan uygulamalar. Hesabınızdan kafalarına göre tweet atıyolar. Profilinizde "falanca yer 500 takipçi veriyormuş, hem de ücretsiz" şeklinde istem dışı tweet bulunması ne kadar sempatik olur?
Ve takip etmeyenleri silme uygulamaları. Nasıl bir triptir bu böyle. Sen beni şeetmiyosan, ben seni hiç şeetmem. Çocuk gibi küsmekten başka neye benzer ki?
Fake hesaplar ayrı bir komedi zaten. Falanca ünlüyü arattır, @falanca_unlu875 şeklinde hesaplar çıkar. Üstelik o ünlünün resmi hesabı da yoktur bide. Elemanın biri açmıştır sahte hesap, düşeni bol olmuştur. Takip ettiğini de sıfırlar. Oooh. Al sana ünlü twitter hesabı. Futbolcu bi arkadaşsa, bol bol resmi siteden "falanca topçumuzun sosyal medya üyeliği yoktur" açıklamaları okuruz. Soygaz gibi davranmanın diğer elementlere ne faydası olabilir ki?
Gerçek hesapları takip edin. Takipçim çok olsun diye herkese mendil dağıtmayın, patates tarlası gibi ana sayfanız olmasın. Amacına uygun kullanın, facebook a döndürmeyin.
"Sen mi kurtarcan memleketi" diye sorarsanız, "sana ne arkadaşım" derseniz eğer, aslında haklısınız.
